ve kapı acılır cizmeler den biri hafiten dışarı cıkar aradıgın bu cizmemi dercesine
ve yagmur damlası gibi cizmenin başladıgı yerden başlanır dil sadece aşagı dogru kayar ken ömrüm gözlerimden film şeridi gibi gecer bu an hiç bitmesin zaman dursun hatta diye aklımdan gecirrim cizmenin yarısına geldik egim beni topuga dogru götürüyo nedense
cizmenin sahibinin ismini bile bilmiyom oysa önemlide dil merak ettigim cizmesine degdigim anda ki bakışlar cizmem kirlendi bu yagmurda nerdenmi cıktı
yada o an ki bakışlarını görsem yetersi belkide
topuga gelmişim bile nasılda kaymışım zaman bu kadarmı acımasız olur bir damlaya
yanagımda hissettigim acıyla birden irkildim nedense içten dışa dogru itişi veyerdeki damlaların oluşturdugu birikintiye bende karıştım agzım acık sular
tek gözümü ve agzımın yarısını kaplamış vaziyette tek gözümle cizmennin sahibiyle göz göze geldik
o bakışlar
varolma sebebim oldu sanki karanlıkta kaybolmak özere iken peşinden gidebilecegim bi umut umuda bagla beni dercesine masun ve saf bi canlı olmadum sanki silindi tüm hatıralarım cizme ömrümün tamamını aldı sanki
yanagımdaki acı dinmedi topuk ve asvalt arasında sanki topugu asfalta cakmak ister gibi bastırması

şimdi iyi dinle cizmemi cektigimde iki secenegin var
-mademki delisin eski inanışlara göre icine şeytan girmiş şeytanı cıkarmak için bedeninin acı cekmesi lazım bu acıyamı yoksa şeytanamı dayanırsın
kurtulmak istiyosan yerin arkada ayaklarımın yanı
-yada oldugun yerde kalıp güneşin seni gökyüzüne tekrar cıkarması için beklemek
hiçbi kelime söylemeden yılan gibi koltukların arasından yeni bi yaşam için
kadınefendinin ayakları altında paspas olmuştum
ne reye bakıyon sen sürsene işini unuttun
şey tabi küçük hanım