bu bolumede bayıldım.

Dusundugumun cok dısında gitti supriz oldu acıkcası ama guzel oldu. Ana fikir olarak . Bastırılmıs duyguların yasaklanmıs oldugu geldi aklıma. Yada daha yalın bir dille . Ozgurlugunu yasayamayan bir adamın feryadı. Bir feryat var hikayede ama bi o kadar da duygulu durumlar. Yinede icimizde olan her ne olursa olsun kabul eden ve bize biz oldugumuz icin saygı duyan bunun yanında da durust olmasını bilen insanlarla karsılasmak dilegi ile.

İnsanlar karşılarında durdukları tabuları büyük bir zevkle arzularlar.

william shakespeare ....

tesekkurler seeeerttt hikayen cok guzel.

devam etsin bakalım,

fakat belirtmem gerek ki sık yazamıyacağım, bilirsiniz hayat meşakatleri... ilgilenmeden olmuyor, en azından işim bu diyene kadar...

23 yaşında bi gencin yaşamda gördükleri üzerine yaptığı ukalalıklara katlandığınız için teşekkür ederim...

Peki diyebildi sadece peki, hayatında bu kadar korunmasız kalmış mıydı acaba? Ya da kendini hiç bu kadar işe yaramaz hissetmiş miydi?

O an hatırlamak çok zordu, düşünemiyor, kendine gelemiyordu, beyninde sadece çaresizlik yankılanıyordu, yazıldığı gibi küçük harflerle değil elbette, değil elbette koskocaman ÇARESİZLİK ti bu boyunu aşıyordu, ama ne kadar büyük olduğunu bilemiyordu o an, ayağa kalkıp Zehra’nın sandalyesinin önünde diz çöküp yalvarmak istedi, hazırım Zehra seni çok seviyorum, ne olursa olsun sensiz bir hayatı düşünemiyorum,

Ne olur beni bırakma, sensiz yaşamak nasıl bir şey tahmin edemiyorum, sabahları sensiz uyanmak çok acı, ve ben buna katlanamıyorum demek istedi… olmadı, olamadı…

Zehra çok kudretli duruyordu, hep öyleydi, başına gelen ne olursa olsun erkek gibiydi Zehra… tuvalette ağlardı, ama aynı olayın ilgilileri onu hep başı dik görürdü, sırf bu yüzden sevmişti zaten belki Zehra’yı… tam bu yüzden içinden geçenleri anlatamadı ona…

Daha sonra akşam ne yediler ne içtiler hiç önemi yoktu ozan için…

_yarın avukatımla görüşmeyi düşünüyorum dedi masanın öbür ucundaki bayan

_hayır Zehra lütfen hiç değilse bu konuyu sonra konuşalım

_peki… kalkabilir miyiz artık?

_elbette…

Hesap ödendi her türlü hesap ödendi, hem restaurant sahibine olan hesabın tamamı , hem Zehra’ya hem de ozana olan hesabın bi kısmı…

Elda’nın evinin önü o cadde o kadar iticiydi ki artık Elda dan da nefret ettiğini düşündü Ozan , Zehra iyi akşamlar diyip arabanın kapısını kapatırken…

Eve gidemedi, içip beynini uyuşturmak istedi, hoş zaten beyni uyuşmuştu ya içmek istedi işte…

Arabasını bilinçsizce Nazif’in balıkçı dükkanına sürdü, iskeleden yürüdü balık ağlarıyla süslü koridordan geçti bir pencerenin önünde oturdu,

Nazif sert ve hızlı adımlarla masanın başına kadar geldi

_noldu evlat çok dağınık görünüyosun,? Bembeyaz yüzün?

_bilmiyorum Nazif abi bilmiyorum, bilmek istemiyorum, sadece içmek istiyorum dedi , yüzünü sertçe pencereye çevirdi, gözünden bir damla yaş aktı, sadece bir damla fakat ağlaması gerekiyordu, hıçkıra hıçkıra, yudumlaya yudumlaya… yoksa bu akmayan yaşlar kalbiyle beyninin arasında kalacak orayı tamamen aşılmaz bir deniz yapacaktı…

artık eylül olmuş, dalgalar kıyıyı daha sert dövmeye başlamıştı, artık tüm şehir kışa hazırlanıyordu, gariptir o bunu yeni fark ediyordu…

ne olacağı,nasıl geçeceği hiç belli olmayan bir son bahar… ve yalnızdı artık…bunu artık daha iyi görebiliyordu …

tüm bunları düşünebilecek kadar susup bekleyen Nazif tamam evlat dedi anladım ben, ayrıldı masadan…

sigarasını çıkardı yaktı, beynine ilk çektiği dumanın etkisi ulaşıncaya kadar ileriki masada beş gencin oturup muhabbetin dibine dibine vurduklarını gördü,

belli ki 18 inden yeni gün almış, ulen 18 ini yeni bitirmişti biri o kadar belliydi ki bu oturuşundan hareketlerinden… kendini ispat çabası vardı her ifadesinde, diğerlerinde de 2_3 yaş büyük olmanın, sen bilmiyosun aslında çok gençsin ama merak etme biz öğretcez sananın gururu, hatta kibri…

en yaşça büyük gözükeni sözlerine devam ediyordu bu arada o kadar hararetli konuşuyordu ki sigarasını yarısından bir fırt almamıştı , sigarası ilk durduğu şekilde küle dönüşüyordu, hani birisi söylediklerine karşı çıksa kül tablasını kafasına fırlatacak gibiydi.

_olmaz oğlum olmaz diyodu öbürüne benim evleneceğim kız bakire olmalı, hani ne demişler fethi zor fatihi tek olmalı oda tabiî ki ben, sunumu başarıyla noktalayan konuşmacı edasıyla sigarasından bir fırt aldı, bu konuşmasının o an için bittiğine işaret ediyordu diğerlerine…

Sarı saçlı zayıf olanı atladı hemen söze:

_doğru abi ne bilcen kaç kişiyle olduğunu….bi yere gitcen sonra o mu yaptıydı bu mu yaptıydı diye düşün… dünyanın en büyük espirisini yapmıştı kendine göre o an…

Bir tanesi sazı eline aldı daha sonra :

_abi yanlış anlamayında nasıl anlaşılcak ki bakire olduğu?

En büyük olan:
_o hoo o oğlum bilmiyon mu daha sen?

_yok abi biliyorum da hani başka durumlar olamaz mı?

_heeee olur tabi mesela benim bi arkadaşın manitası vardı ayrılınca diktirmişler…

_nası yani?

_olum bildiğin zar diktirmesi…

_o zaman oluyomuş mu?

_ oluyomuş heralde…bende bilmiyom ayrıntısını…

_anladııım, o zaman bakire olup olmadığını anlamak pek mümkün değil o zaman?

_......... e yaaani

_ e peki abi yanlış anlama bende bakire isterimde merakımdan soruyorum,

_ya bakire olup da her b.ku yediyse?

_nası yani?(bu nasıl yaniler ben sorunu anladım ama sen soruyu daha açıklayıcı sorana kadar süre biraz düşüneyim demektir)

_ yani öyleyse

_haaa o zaman yapacak bişi yok tabi anlayamazsın…

_ya küçükken tecavüze uğramışsa ? yani ailesi ondan bunu saklamışsa?

_........

_ya da çok sevip evlenmeden önce yapıp nişanlısı ölmüşse?

_..................

_ yada doğuştan zarı yoksa?

_.ne ulen öyle bişi mi varmış?

_ varmış , ya çok sevip öyle yapıp sevgilisi terk etmişse?

_.........

_ya kız 26 yaşında, o işi 13 yaşında en cahil haliyle yapmışsa?bi daha da tövbeliyse?

_................ eeee bilader sende ne diyon yani karım bakire olmasada olur mu diyon ?

_hooop onu demedik sadece böyle şeyler de var diyerek grubun arasında olmayı devam ettirdi zayıf hatta kuru sarışın çocuk, o an biliyordu ki, cinsellik hocalarına hayattaki ilk dersi vermişti…

Bi an kafasını çevirdi ozan, bu ona ilaç gibi gelmişti,kafasını dağıtmıştı bir süreliğine, bir 35 lik bitirdi, hesabı ödedi, evine gitti, yatağa uzandı,
Kalçasını hafif geriye itti , dizlerini karnına doğru çekti, ellerini bacak arasından dizlerine doğru olan bir yerde birleştirdi, öylece uykuya daldı , iki ay sonra birkaç kez Zehra ile görüştükten sonra yani, bir sabah işe gitmemişti,

saat 10,35 te adliyeden beraber çıktılar, binanın önünde tokalaştılar iyi günler dilediler bir birlerine Zehra Elda’ya doğru , Ozanda arabasına doğru yürürlerken artık ikisi de bekardı…( devam edecek)

Çok değişken,çok göreceli bir kavram.Mantalitenin kabul ettiği her şeye doğru denilebilir.

''erdemli olmak icin yaslı olmaya gerek yoktur''

hikaye icin tesekkurler seeeerttt

Bir sene geçti üzerinden hani dile kolay derler ya gerçektende öyle sadece söylemesi kolay bir yıl…

Ağustosun sıcakları bastırmış insanı kavuran sıcaklar sanki hiç bitmemecesine devam edecek gibi acımasızca teni yakıyordu yine…

Bu sefer izinlerini ayrı ayrı kullanıyorlardı, evladiyelik olur niyetiyle paylaştıkları soy isminin tek kişilik olduğunu görmek kadar acıydı bu…

Hani her şey mahkeme binasından çıkarken kadar acı değildi beklide, beklide acıya mı alışıyorlardı bilinmez…

Avukatlar her şeyi halletmiş, malları ve bir birliktelikten arta kalan acıları kadın erkek eşitliğine göre bölüştürmüşlerdi…

Evde bir şekilde Ozan’a kalmıştı…

Önce fotoğrafları kaldırdı ortalıktan… sonra içinde bir bayan zevki barındıran her şeyi de en son bilgisayar masasının da Zehra’nın zevki olduğunu görünce bir 20 gün sonra anladı ki o ev ona dar geliyor artık , evini sattı, şehrin öbür yakasından kiralık bir ev tuttu,

Bir ev değiştirirken yaşanması muhtemel tüm gel _ gitleri, tüm bunalımları yaşadı, hatırlanmaması gereken ama inadına akla gelen hatıraları tekrar yudumladı, beklide son kez…yani son kez olmasını ümit ederek…

Zehra‘yı sevmiyor muydu? Hem de deli gibi seviyordu ama yaşayabilmesi için bunları yapması gerekiyordu …Zehra bunları yaptığını duysa kırılır belki kızar ama en kötüsü sevilmediğini bile düşünebilirdi belki ama soluk alabilmesi, yani yaşayabilmesi için bunu yapması gerekiyordu…

Zehra da işini değiştirmiş Elda’ ya tamamen taşınmıştı. Bir bakıma üniversitedeki hayatına geri dönmüştü…

Ama Onu ,

- Ozanla toparlayamaz mıydık?

- bir evliliği bitirmeye değdi mi?

- tekrar aynı anda soluk alıp veremez miydik?

- bunun için her şeyi yani en azından üzerime düşeni yaptım mı?

- bu bir bütündü ama gerçekten ayrılmamızda Ozanın sado_mazoşist duyguları mı daha baskındı? Yoksa gerçekten ayrı mıydık?

- Ozan gerçekten hissettiklerinden ne kadar suçlu olabilirdi ki?

- Oda değil de ben şimdi ne yapıcam hayatıma nasıl devam edicem veya daha da önemlisi

- Ozan şuan ne yapıyor?

Soruları…

Ozan’ı da ,

- birden açıklamam hata mıydı? Yoksa bunun yöntemini mi seçemedim?

- birden söylemem bir birikimin mi patlamasıydı? Yoksa boş boğazlık mıydı?

- Hiç söylemeseydim onu kaybetmez miydim gerçekten?

- ayrılırken Zehra bir sürü şey anlatmıştı bunlar neydi ? bunda benim suçum neydi?

- oda değil de ben şimdi ne yapıcam ?

- daha da önemlisi Zehra şimdi ne yapıyor?

soruları asla yalnız bırakmadı onları

Ozanın yapacakları henüz bitmemişti

Zehra’ya siteyi nickini ve şifresini söylemişti…

Bir süre girmese de sitenin adminleriyle görüşmesi nickini şifresini değiştirmesi gerekti, değiştirdi…

Zehra’nın da yapacakları bitmemişti tabi…

Çok kızdığı , bahane gerektiğinde zaman zaman ayrılığın tek sorumlusu gördüğü interneti kullanarak çok kızdığı siteye girecekti…

Girmesi gerekiyordu çünkü yaşananları, yaşanamamışlıkları, sebeplerini belki de orada bulacaktı…

Onun da hayatına devam edebilmesi tekrar soluk alabilmesi için bu şarttı…

Ve güçlü hissettiği bir gün hesap alıp siteye üye oldu( devam edecek)

İkisi de alışmıştı sanki yeni hayatlarına…

Gizli bir göz ikisini de takip etse Zehra’nın siteye girmesinden başka ortak noktalarının kalmadığını söyleyebilirdi…

Hani soy ismi değişikken bir yarım saat girmişti siteye de ilk kez sakin, sessiz dolaşıyordu sitede, ne aradığını da zaman zaman bilmiyordu. Sitenin koyu tonu aslında o psikolojinin ipuçlarını veriyordu…

Siteye girdiği ilk günlerde mesaj kutusu hiç boş kalmıyordu. Basit arkadaşlık sitelerinden farklı olduğu oldukça belliydi ama yinede internet alemi diye düşünüyordu…

Forumlarda tartışmalara katıldı, resimleri videoları takip etti. Chat odasında sohbetlere katıldı… Aradığının ne kadar büyük bir şey olduğunu da bu arada öğrendi… Gördüğü kadarıyla dışarıdaki hayattan pek fazla farkı da yoktu aslında ,forumda kendini göstermek için yazıldığı apaçık belli yazıların, küçük veya orta boyutlu kur yapmaların gerçek hayatta tamamen karşılığı vardı. arkadaşlıklar edindi, aslında ismini bilmediği yüzünün, ellerinin neye benzediğini bilmediği, arkadaşları olmuştu, işte burada soru işaretleri daha da büyüyordu, tercih , farklılık, sapıklık kavramları tamamen iç içe geçti beyninde. Bazen bu yükün altından kalkamayacağını düşünüp birkaç hafta girmedi siteye ama hiç bitmedi içindeki acabalar, hiç susmadı, içindeki konuştukça siteye girdi, siteye girdikçe içindeki sorular susmadı…

Bir yandan hayatta tüm hızıyla devam ediyordu, yapılması mecburi işlerin dışında artık üniversitedeki çömez halini andıran halinden gittikçe uzaklaşıyordu. Alışıyor alıştıkça nefes almaya devam ediyordu, özelinde değişen pek bir şey yoktu, evliyken de aldığı kurları, artık sanki daha sık alıyor ama evliyken ki gibi görmezden geliyordu, bekarlığın ilk günlerinde çok daha şiddetli olan içindeki boşluk artık geceleri yastığa sarılıp uyurken ortaya çıkıyordu sadece…

Edindiği arkadaşlıklar ve içindekiler artık biraz daha fazlasını görmeye itti, bu onun tercihi değil gibi görünüyordu, çünkü bunu tercih ettiği için değil içindeki onu mecbur kıldığı için yapıyordu…

Önce siteden çok iyi sohbet ettiği bir kadın efendiyle akşam beş çayında görüştü, her şey normaldi, hiçbir sorun yoktu…

Çaylarını içip kalkacakken kadın efendi ‘ bir hafta sonraki toplantıya katılmak ister misin? ’ diye sorunca birden yanıt vermek istemedi, toplantının nerede , nasıl gerçekleşeceğini kimlerin olacağını sordu…bakarız diyerek, vedalaşarak ayrıldılar…

Bir hafta geçti telefonu çaldı, arayan görüştüğü kadın efendiydi gelir misin? Toplantıyı düzenleyen arkadaşa bildirmem gerek diyince hayır diyemedi…

Ne giyecek? nasıl davranacaktı? Tekrar aradığı kadın efendiyle konuşup bunları netleştirince hazırlandı ve evden çıktı…

Kadın efendiyle toplantı yeri olan cafeye girerken heyecanlıydı…

Rahat ol dedi, kadın efendi rahat ol …

Uzun bir masanın etrafında toplanmış bir kaçı bayan bir kaçı erkek düzgün giyimli insanlar toplanmış samimi bir ortam olduğu karşıdan belliydi, masaya doğru ilerlerken yüzler daha netleşiyordu, ve o yüzlerden birisini daha önceden tanıyordu, evet o yüz Ozan’a aitti…

Birbirlerinin yüzüne yüz yıllık hasreti dindirmek için bakıyorlardı merhabalaşmaların arasında… oturuldu , yenildi , içildi, sohbetin en koyusu dönüyordu masada …

Onlarsa bir taraftan sohbete katılıyor bir taraftan birbirlerindeki değişmeyi süzüyorlardı, birkaç saat sohbet edildi, tekrar görüşmek üzere vedalaşılırken Ozan Zehranın kulağına yarım saat sonra burada görüşebilir miyiz dedi Zehra hayır diyemedi…

Şehirde ikisi de biraz tur attıktan sonra aynı yere geldiler…

Bu sefer ayrı bir masaya oturdular.

İkiside heyecanlı ama yorgundu, sanki bir savaştan çıkmışcasına dinlenmek istiyorlardı,

Söze ilk Zehra başladı,

_ Nasıl gecti günlerin, neler yaptın?

_fena değil , daha önce görmediğim bi hayatı devam ettirmeye çalışıyorum, ya senin?

_aynen…

_.......

_neden buradaydım merak ediyor musun?

_hayır biliyorum..

_neden buradaydım?

_olamamışlıkları anlamak için tabiî ki

_haklısın…

_anladın mı?

_sanırım evet….

_güzel o zaman….

Son: 1

Yine ağustosun 10 u ve aynı arabada 3 kişiler Ozan Zehra ve Ayşegül … Ayşegül 4 yaşında tatlı bi kız çocuğu… tatilden dönerlerken ozanın eli vites kolunda Zehranınki de…

Sado _mazoşizm mi? Artık onların yatak odalarında … birbirlerine anlamadıkları bişey olduğunda efendim diyorlar….

Son :2

O cafeden sonra bir daha görüşmediler….

İstediğinizi alın … dinlediğiniz için teşekkür ederim ….

Nihilist Hayal gücüne sağlık gerçekten muhteşem olmuş biraz eski bir yazı tesadüf eseri okuma şansı buldum ama mükemmel bağlamışsın ve çok etkilendim teşekkürler.