Bir kölenin ruhundan süzülen damlalar...

Bir köle düşünün, ömrünün neredeyse yarısını BDSM’e adamış. Gerek psikolojik gerekse fiziksel manada kendini yetiştirmeye çalışmış. BDSM’i yaşam felsefesi haline getirmiş. Ancak içinde kopan fırtınaları bir tek gün bile hayata geçirememiş. Sabredip kendisini dominant bir ruha adamaya ve o ruha haiz olan varlıkla karşılaşıncaya dek ruhundan süzülen damlalarla yetinmeye çalışmış. Böyle bir kölenin 24 saatini anlatmaya çalışacağım siz değerli Faneti üyelerine.

Sabah uyanış... !

BÖLÜM I

Saat 05.58; Tan yeli...
Bir köle tıpkı bir asker gibi her an dakik, her an çevik, disiplinli, hükümdarı dışında kimseden korkusu olmayan, planlı, itaatkar ve sağdık olmalıdır... 05.50 ya da 06.00 değil! Çoğunlukla saatler 05:50, 06:00 gibi sürelere ayarlanır. Ancak köle, sabah 05.58 de sahibesi gözlerini açmadan uyanmak zorundadır.Köle gözlerini açtığı anda 24 saat boyunca düşündüğü ve bilinç altını etkilediğinden dolayı ilk aklına gelen bu zamana kadar aidiyetini sunamadığı için uğrunda dirhem dirhem yandığı sahibesini düşünür. Yeni bir güne sırf bu yüzden gücenmiş başlar!
Şöyle bir gerilirmek ister. Asla! gerilmek büyüklük göstergesidir ve kölemiz kendisini yetiştirmeye çalıştığı için hiçbir büyüklük ibaresi göstermemek gerektiğini bilir ve usulca yatağından gerilmeden doğrulur. Derin bir nefes alır! Sanki yerdeki halı kendisi yataktan doğrulan sahibesi ve ayakları halıya bastığı için de güne dair ilk sağlıklı nefesini almış olur. Çünkü gece yatarken sahibesi memnun kalmış ve sabah ayakları halıya yani kölenin bedenine değdiğinde derin bir nefes alabileceğini söylemiştir.
Daha sonra lavaboya gider. Hacetini giderdikten sonra da tıpkı önceki günlerdeki gibi hafzalındaki sahibesiyle onun huzurunda devam eder... “Keşke sahibemin tuttuğu tuvalet kağıdının askısı olsaydım!” Bir önceki gün iyi bir tuvalet kağıdı olamadığım için sahibem beni cezalandırdı diye içinden geçirir. Daha sonra zaten bir kölenin üzerindeki tek parça kıyafeti olan çamaşırını üzerinden çıkarır. Sahibesinin çamaşırıymış gibi derin bir nefes alır ve o kokuyu içine çektikten sonra yıkanmak üzere bir kenara ayırır. Sahibesi tuvalet kağıdı olamayı beceremediği için cezalandırmış olsa da kokusundan mahrum bırakmaz kölesini. Daha sonra duşa girer. Yarım daire seklinde bir duş kabini. Su boruları, özellikle duvarın dışından döşenmiş bir halde ve yine köle “Keşke su an sahibem beni bir yandan kaynar suyun aktığı, öbür yandan buz gibi suyun geldiği demirlere yaslasaydı. Bir yanım kaynar suyun etkisi ile yanarken; diğer yanım da soğuk suyun etkisi ile donsaydı! Şu su başlığını da ellerimle tutuyor olsaydım da sahibem istediği sıcaklıkta uzun saclarıyla yıkansaydı. Köpüren şampuan gözlerimi yaksaydı sahibem durulanırken ela çalan yeşil-yeşile çalan ela gözlerinden gözlerimin en derinine bakıp gülümseyip cinsel organıma bir diz vursaydı..." Bu hayallerin ardından duştan çıkan köle havlusunu alır. Tabi yine aynı hissiyatlarla... “Keşke sahibem duştan çıktığında ya ben ya da başka bir köle dizlerinin üzerine çökmüş, başı aşşağıda, elleri yukarıya doğru kalkmış ve havluyu alması için sahibesini bekliyor olsaydı” Daha sonrasında aynanın karşısına geçer bir yandan saçlarını kurularken öte yandan yine hayale dalar kölemiz. “Keşke şu aynayı tutan bir başka köle olsaydı, saç kurutma makinasını tutanda bir başka köle olsaydı hatta sahibemin koyu kestane saçlarını tarayan bir başka köle daha olsaydı!" Köle daha sonra kıyafetlerini giymek üzere gardropa yöneldiğinde ve kıyafetlerini askılardan çıkardığında; derin bir iç çeker... “Keşke şu gardropta bütün gece sahibemin kıyafetlerini taşıyan askılar yerine köleler olsaydı! Her bir eteği her bir gömleği bluzu ve bustuyeri için. Hatta çamaşırlarını, çoraplarını takılarını belirli bir düzende çekmece gibi duran köleler. Hatta keşke sahibem sadece ayakta dursaydı ve yine hizmetkarları onu giydirselerdi..." Bunları düşünürken köle gündelik kıyafetlerini giyer. Acaba sahibesini nasıl bir kıyafette hayal ederdi dersiniz? Bir sahibe her dem şık giyinir. Salaş giyindiğinde bile şımşıktır. İşte tam da bunları hayal ederken saatin çalmasıyla irkilir kölemiz. Çünkü kölemiz için alarm gündelik işlerini yapabilmesi ve düş dünyasından ayrılabilmesi için bir uyarıdır. Bir gün boyunca birçok defa bu alarmları kurmuştur ve bu alarmlara kadar düşlerine devam eder.

Saat 07:00; Kahvaltı ve evden çıkış..

Elbette 06:58 de olabilirdi bu alarmın uyarısı ancak hem o iki dakikada gardırobu hayal eden köle daha fazla hayal etme zamanı buldu hem de tam saatte gündelik işlerine ayıracağı vaktin uyarısıydı. Zaten kölenin köleliğiyle ilgili bir zamana ihtiyacı yoktur ancak gerçeğin tokat gibi yüzüne vurmasıdır alarmın çalması.
Köle fazla yemez... Çünkü hem sağlıklı olmak zorundadır hem de fazla yemek aynı zamanda bir büyüklük göstergesidir. Saat 07:30 da metroya yetişecek olan kölenin fazla zamanı yoktur. Bir hükümdarın, sahibenin özellikle sofrada bekletilmesi olacak iş değildir ve kölemiz bir önceki gün sahibesinin metroyu kaçırmasına neden olduğu için bugün sahibesinin ayaklarıyla ezdiği ya da çiğneyerek önüne attığı gibi yemek yiyemeyecektir. Halbuki daha önceki günlerde sahibesinin ayağından süzülen sütler mi içmedi portakal sularımı sıkmadı, peynir, yumurta tatlarının karışımını sahibesi çiğneyerek ağzına mı tükürmedi ya da yemek tabağına mı koymadı... Yine de karnını doyururken sahibesi bugün ayakları altında bir kaç lokma ekmeği kendisine atar ve dört ayak üzerinde kölemiz bu lokmaları ağzıyla yakalamayı hayal eder.

Metroya yetişmek için evden ayrılan köle beş dakika kadar sokakta yürümeye başlar. İnsanlar bir kaos halinde koşuşturma içindedir. Yolda giyinenler spor yapmak uzere dışarı çıkanlar, hayvanlarını gezdirenler. Tam da bu sırada köle aklınada bir ütopya kurmaya baslar. Hayvanlarını gezdiren insanların her birinin yanlarında tasmalarıyla dolaşan insan köpekleri hayal eder. Öyle ki sadece köpekler çırıl çıplak. Hatta kuyruk yerine ucu kuyruklu anal pluglar arkalarında ve boyunlarında tasma. Ancak tasma birkaç çeşit. Kimi köpeklerin boyunlarında tasmalar, kimi köpeklerin göğüs uçlarından mandallanmış zincirler halinde kimi köpeklerinse penisinde takılı ve uçları tabiki sahiplerinin sahibelerinin elinde. Bazen tanıdık sahip yada sahibeler bir araya gelince tıpkı gerçek köpekler gibi köle köpeklerde de anlık hırlaşmalar, koklaşmalar ve oynaşmalar yaşayabilirler bu ütopyada. Sahipleri bu tur hareketlere makul ölçülerde izin veriyor elbet...
Köle bu ütopyayı hayal ederken birden sabah sporundan evine dönen bir bayanı fark eder. Vücudu saran sıkı pastel tonlarında bir tayt, üzerinde açık renk bir tshirt, onun üzerinde de koyu pembe dar bir sweatshirt ve altında koyu tonlarda ancak koyu pembe çizgileri olan bir spor ayakkabı. Tabi spor malum terlemiş ve eve girerken ayaklarını paspasa sürtüyor. Bu sırada kölemiz insan köpekler üzerine kurduğu hayalden bir an sapar ve tüm kapıların önündeki paspasların kölelerden olduğunu hayal eder. Islak, çamurlu ayaklarıyla sahibelerin, sahiplerin eve girmeden önce kölenin yüzüne doğru ayaklarını uzatır ve köle diliyle efendisinin tabanlarını temizler. Daha sonrasında da efendisi kölenin vücuduna basar ayaklarını tekrar siler yani kurulayarak evine girer.

Saat 07:29; Metroya biniş...

Gerçek dünya ve hayallerini düşleyerek zar zor metro istasyonuna yetişen köle son anda metroya biner... Derin bir oh çeker zira bu defa da metroyu kaçırsaydı sahibesi onu kahvaltı cezasından daha büyük bir cezaya çarptırabilirdi. Bir köle cezadan korkmaz sadece sahibesine, efendisine layık olamamaktan mahcup olmaktan korkar. Çünkü bilir ki köle bedenen veya psikolojik olarak acı çektiğinde sahibesi de ona ceza olarak çektirdiği acıdan mutlu değildir. Ancak her hata da hatayla doğru orantılı bir cezaya çarptırılmalı ki köle de kendini bulabilsin.

Metroda kendine bir yer bulan kölemiz okumanın ve kendini yetiştirmenin ne denli önemli olduğunun bilincindedir ve Sokrates'in Mağara Alegorisi kitabını okumaya başlar. Tam kendini kitaba kaptırmıştır ki sonraki istasyon uyarısı ile irkilir. Sesin sahibi bir bayandır. Hiç yüzünü görmediği kimliğiyle ilgili hiçbir bilgiye sahip olmadığı ancak kısa net bilgilerle kendisine dominant gelen bir bayan. Köle bu sesin sahibinin nasıl bir hanım olduğunu düşünürken metro içindeki hanımlardan acaba hangilerinin bu sese yakın bir sese sahip olduğunu düşünmeye başlar. Bu sırada sağ baş parmağıyla işaret parmağı arasında bir piercing olan turkuaz mavisi tırnaklarla yüzüne düşen saçları kulağının arkasına doğru naif bir hareketle şekillendiren ve gözüyle kulağı arasında yaklaşık bir santim genişliğinde iki ucu parlak taşlı piercingi olan bir hanım dikkatini çeker. Profilden bakıldığında kulağının birkaç yerinde sallanan ince zincir benzeri küpeleri olan, üzerinde bir deri mont içinde koyu renk boğazlı bir trikosu olan acık mavi dar kesim yırtık bir kot giymiş, ayaklarında bağcıkları düzensiz olarak bağlanmış bir asker postalı ile muhtemelen üniversite öğrencisi olan bir hanımdır. Ayak ayak üzerine atmış bir yandan sağ ayağını sallarken bir yandan da okuduğu kitabın sayfalarında parmakları ahenkli bir biçimde gezinmektedir. Ara ara sağ bacağını kaşır kimi zaman sacını düzeltir kimi zamanda sayfa çevirir. Parmakları birbiri ile doğru orantılıdır ve son derece simetriktir. Ayrıca tırnakları da aynı simetriyle düzeltilmiş kafi uzunluktadır. Kafi uzunluktan kasıt kölesine isterse tırnaklarını kolaylıkla geçirip kölenin beyaz bedenine tırnak izlerini bırakacak kadar uzun ancak kuvvet uyguladığında kırılmayacak kadar da kısa ve dayanıklı olması. Bir an kölemiz içinden geçirmeye başlar. “Keşke şu an sahibem bu hanım yerine oturuyor olsaydı ve ben de sahibem kitabını okurken onun el tırnaklarına bakım yapsaydım!" Bu sırada kölemiz yine hayal gücünün sarhoşluğuyla metronun içini bir kuaför salonuna benzetmeye başlar. Ayakta duran herkes köledir ve oturan herkes ise sahibe yada sahip. Metronun içi adeta uniseks bir kuaför salonu gibidir, ayaktaki her sınıfa mensup olan yolcularda kıyafetlerine göre çeşitli hizmetleri yapmaktadır. Örneğin kravatı olan bir yolcu sahibe yada sahiplerin kravatını kullanarak ayakkabılarını parlatır. Müzik dinleyen ve metronun ortasındaki demir boruyu tutan yolcular da dans ederek ya da boru üzerinde erotik danslar yaparak yolculuğun keyifli geçmesini sağlar. Ellerinde tablet ya da telefon olan yolcularda bu zevk cümbüşünü ölümsüzleştirmek için video ve fotoğraflar çeker. Oturan yolcular da yani sahibe ve sahipler de kimisi ayakkabılarını temizletir, kimisi bir sahibenin kokusundan sonraki belki de sabahın en güzel kokusunu etrafa saçarak kahvelerini bir yandan içer bir yandan da kölelere ayak masajı yaptırır.. Tamda kendini kaptırmışken kurmuş olduğu alarmla irkilen kölemiz maalesef gerçek hayata dönme zamanının geldiğini anlar. Bu defa alarm bir saat değildir. Metro içindeki bu hayalin başlamasını sağlayan anonstur. Köle gönülsüzce hayaline mola verir ve ayağa kalkarak ineceği durak için kapıya yönelir.
Kapılar açılır! Bir yandan ayrılmak istemediği ve türlü ritüellerin döndüğü metroya binmeye çabalayan bir yandan da metrodan inen insanlarla birlikte köle iş yerine doğru yola koyulur. Ancak öyle bir kalabalıktır ki nereye başını çevirse sütun gibi bacaklar, sırım gibi vücutlar ve ayakkabı seslerinin adeta müzikli resitalini izler. Ancak vakit kaybetmemek zorundadır zira iş yerinde onu bekleyen yepyeni sürprizler vardır. Çalıştığı işi bile sırf bu hayallerinin yansımalarını geliştirebilmek için seçmiştir!

Saat 08:30 iş yerine varış…

Bir kölenin acaba mesleği ne olmalıdır? Kendine köle diyen biri yaşamın neredeyse her anında hatta aldığı nefeste bile BDSM veya fetiş ögeleri soluyan, hisseden, hicveden biri nasıl bir meslek seçmeli? İki üniversiteyi bitirmiş, iki ayrı dili neredeyse anadili kadar ehil kullanabilen, bilim, ekonomi, psikoloji, sosyoloji gibi ilimleri BDSM le paralel olarak, benzerlik ve farklılıklarıyla irdelemeye çalışan bir köle nasıl bir iş yapmalıdır? Çok uluslu büyük bir şirkette yönetim mi? Ya da çevresindekilerin parmakla gösterdiği saygın bir meslek dalında ehil olmak mı? Örnekler çoğaltılabilinir ancak kölemiz bunların hiçbirini seçmez. Vaktiyle finans, teknoloji, ihracaat gibi alanlarda yöneticilik, yönetici yardımcılığı gibi görevler yapmış ancak özünü bulamamıştır. Çünkü bu işlerin hemen hepsinde onun için eksik olan hep bir şeyler vardır! Çoğu insana saçma gelse de köle kendini huzurlu hissettiği, hemen her kesimden insanla muhatap olabileceği, düş dünyasına daldığında belirli ölçülerde kendini kaybetse bile renk vermeyeceği ve BDSMe fetişizme en yatkın mesleklerden biri olan, alelade görünse de; eğitimi, kariyeri için çok hafif diye çoğu zaman etraftan kınansa da yaptığı araştırmalarda kendisine en uygun meslek olan ayakkabıcılığı seçer. Ayakkabıcılık deyip geçmeyin en az kıyafet tarihi kadar eskiye dayanır. Tabi o dönemlerde belki bir deri ya da tahtayla sandalet benzeri yapılmaktadır ancak 14.Yüzyılın sonralarından buyana artarak ilerleyen bir meslek haline geldiği rivayet edilir. Dolayısıyla ayak son derece özel ve önemli bir uzuvdur. Elbette ayakların zarar görmemesi bir ihtiyaçtır ancak kölemiz ayakkabı tarihine bakarken bile hep içinde yaşadığı BDSM felsefesiyle paralel özellikler arar.

Köle bu işe birkaç ay önce başlamıştır. Ancak kısa sürede bu işin detaylarını kavramıştır. Çalıştığı mağaza dünya çapında ayakkabı satışı yapan, hatta kendi markası altında her yıl yeni kreasyonlar çıkaran bir markadır. Mağaza büyük bir Avm içindedir. Avm saat 10 da açılmaktadır ancak çalışanlar en geç saat 9:00 da orada olmak zorundadır. Köle de 08:30 da vardığı avm önünde hem işbaşı yapacak olan insanları gözlemlemek, hem de kimi zaman futursuzca aradığı Sahibesine denk gelir miyim diye ipuçlarını yakalamak adına erkenden gider. Çünkü köle bilir ki domina ruha sahip olan bir hanım henüz farkında olmasa da vücut diliyle, ses tonuyla, ince detaylara verdiği önemle köle için birtakım ipuçları bırakır. Bu bazen ses tonundan hissedilen bir “günaydın” bazen de bir kaşı hafif havaya kalkmış biçimde gözlerin derinliklerine kadar işleyen bakış, kimi zaman da sadece oturuş . Tıpkı metroda elinde kitapla bacak bacak üstüne otururken elinde ve yüzündeki prircingi ile saçlarını düzelten, postallı hanım gibi. İşte tam hayale dalma anı gelmişken ve hayale dalamadan bu defa hareketlilikle alarm çalmaya başlar. Hatırlarsanız kölemizin gün içinde alarmları vardı onu gerçek yaşama bağlayan. Sabah kahvaltıya inmesini belirleyen alarm, metroya zamanında bineceğini ve metroda ineceği durağa geldiğinde uyarı veren ses, şimdide güvenliğin avmnin girişini açması ve çalışanları içeri alması. Halbuki köle kim bilir burada neler hayal edecekti!