Bir daha yazmamayı düşünmüştüm.Bıraktım demiştim bir kaç kere kendi kendime ama yapamadım hikaye yazmadan duramadım...Ama önce bir hatırlatma yapayım dedim...

“Efendim çok özür dilerim beni bağışlayın”diye fısıltıyla konuşuyordu genç kız.Oda da kimse yoktu.Sessiz ve bomboş oda da kızın söyledikleri yankılanıyordu.Kız sessizce fısıldarken gözlerinden yaşlar süzülüyordu.Bu sefer o kadar büyük o kadar büyük bir hata yapmıştı ki bunu nasıl telafi edecekti bilmiyordu düşünemiyordu.Sadece beklemekte ve boş odada acı içinde yalvarmaktaydı.Masanın üstündeki düzenek sesin bütün evin içinde duyulmasını sağlıyordu ve evde misafirlerin olduğunu biliyordu genç kız.Ama bu sefer fazla ileri gitmişti.Nasıl yaptığını kendi bile bilmiyordu oysa.Nasıl bu kadar ileri gidebilmişti.Aslında düşündüğünde kendini hatalı bulmuyordu hatta suçsuzdu ama o zaman neden yüreği bu denli azap ateşiyle yanıyordu neden gözlerinden yaşlar süzülüyordu neden olduğunu kendi de bilmiyordu.Bildiği tek şey bu sefer küçük bir cezayla kurtulamayacağıydı.10 gün 1 ay 1 yıl ne kadar sürerse sürsün katlanacaktı.Efendisine sadakat ı n ı ispatlayacaktı da nasıl olacağını kendi de bilmiyordu.Sadece üzgün çaresiz ağlıyor ve özür diliyordu…İçerden gülüşme sesleri geliyordu.Biraz yüksek sesle kahkahalar.Eskiden onların yanında olurdu.Efendisinin ayakları dibinde olurdu…Arada sırada ayaklarına masaj yapardı.Efendisi de onu saçını okşayarak ödüllendirirdi arada.Bazense yanında olduğu halde görmezden gelir acılar içinde kıvrandırırdı.İyi de şimdi ne olacaktı.Efendisinin şüphelerini nasıl giderecekti.Nasıl bir cezayla karşılacaktı.Yoktu hiçbir fikri nasıl olacaktı ki zaten.Efendisi süprizlerle doluydu.Her gün her seferinde farklı bir şeyler denerdi.Ve bundan zevk alırdı.Leyla da alışmıştı buna.Ama şimdi yaptıklarını yok etmesi için ömrünü vermeye hazırdı.Bunları eskileri düşünürken bir yandan yalvarıyordu Efendisi’ne bir ara kapının önünde ayak sesleri işitti.Efendisi gelmişti. “Şimdi sus ve beni iyi dinle” Genç kız korkmuştu.Ama can kulağıyla dinliyordu. “Şimdi içeri odana gidiyorsun ve giyiniyorsun ve beni orada bekliyorsun. 10 dakikan var” Genç kız ürkmüş bir vaziyette “Şey E-Efendim ne giymemi istersiniz “ Efendisi keskin gözlerle baktığında başını öne eğdi gayri ihtiyari Leyla. “ Ne giyersen giy artık fark etmez benim kölem değilsin bir süre ” Bir anda bütün dünyası yıkılmıştı genç kızın bu neyin nesiydi.Ne demek istemişti Kudretli Efendisi.Yer ayaklarının altından kaymaya başlamıştı ve kendini bir iki saniye içinde yerde buldu.

Uyandığında hiç tanımadığı bir yerde sert ve acımasızca bir şekilde bağlanmış buldu.Hareket edemiyordu.Gözleri bağlıydı.Hiç bir şey göremiyordu.Bir anda sert bir topuk sesi bulunduğu yerde yankılanmaya başladığında buranın bir depo olduğunu anlamıştı genç kız.

Burası bir depoydu ama ne deposuydu ve bu topuklu ayakkabı sesleri kime aitti.Korkuyordu ama çaresizce bekliyordu ve uzaktan gelen sesler gitgide yaklaşıyordu.Yaklaştıkça sesler korkusu daha fazla artıyordu Leyla’nın korkusu gitgide artıyordu ama elinde değildi bu.Sonra sesler yanı başında kesildiklerinde sert bir kırbacın darbesiyle irkildi genç kız.Hiç beklemediği bir anda hiç tahmin bile etmediği bir sertlikte inmişti kırbaç.Bir anda nefesi kesildi tutuldu bir süre.Bu arada kırbaçların şiddeti artarak inmeye devam ediyordu.Her seferinde şiddet artıyordu.Zaman geçmek bilmiyordu ve şiddet her geçen saniye süratle artıyordu.Arada kırbacın indiği yerleri inceliyordu narin bir el.Ama sertçe dokunuyor arada vuruyordu.Arada suratına tokatlar geliyor genç kızı allak bullak ediyordu.Çaresizdi ve itaat edecekti.Belki bu şekilde kendini affettirebilirdi Efendisine. Bekliyordu…Her darbe de şiddet artarken.Bir erkek sesi duydu genç kız.Bu Efendisinin sesiydi. Ama kendisiyle konuşmuyordu.O bayanla konuşuyordu aslında Efendisi konuşuyor o bayan dinliyordu.Acaba şansı var mıydı.Merak içinde beklemekteydi.Kırbaçlar bir ara durmuştu ama şimdi eskisinden daha sert iniyordu tenine.Kırbacın tenine değdiğinde oluşturduğu sıcaklık bütün ruhuna ulaşırken diğer bir darbe iniyordu hepsi peş peşe ve hepsi sert…

Bir süre sonra durdu darbeler.Ve ayak sesleri de giderek uzaklaşmaya başlamıştı…

Genç kız bulunduğu depoda yalnız başına kalmıştı.Şimdi ne olacaktı.Ne yapacaklardı.Sesin uzaklaşması genç kızın daha fazla korkutuyor ve utandırıyordu.Ne kadar geçtiğini bilmiyordu ama bütün kemikleri ağrımaya başlamıştı.Çaresizce beklemekteydi.Ruhu bu sefer ileri gittin diyordu.Ama mantığı hala ben suçsuzum demekteydi.Yeter diye fısıldadı içinden suçluyum ve bu ceza benim günahlarımdan arınmamı sağlayacak…Efendi’min affetmesi için her şeye razıyım yeter ki yine kölesi olabileyim.Bunları düşünürken ayak seslerini tekrar duymaya başladı genç kız ama bu sefer iki kişilerdi sanki öyle duyuyordu.Yok canım yanlış duyuyor olmalıydı.Ama doğruydu iki ayrı topuklu ayakkabı sesi geliyordu.Biri sertti biri biraz daha yumuşak.Ne kadar tuhaftı burada öylece günahlarından arınmayı bekliyordu genç kız.Kim bilir başına neler gelecekti ama hiç birini umursamıyordu Tek bildiği Efendisinin affı için bütün acıları çekmek ve ruhunun temizleneceği acıya boğun eğmek…Sesler durmuştu ve oda da Leyla’nın nefes alışverişlerinden başka bir ses duyulmuyordu..Arkasından biri geldi ve ağzını bağladı.Genç kız sert adımlı bayanın biraz uzaklaştığını duyduğunda korkusunu unutuvermişti ama bu da neydi çelik bir kutunun açıldığını duymuştu genç kız.Daha sonra ayakkabı seslerinin yaklaştığını hissetti genç kız.Yanında durdular daha sonra.Çıkan sese göre elinde bir zincir vardı Sahibesinin.Ne yapacaktı acaba o zincirle?Leyla iyiden iyiye korkmaya başlamıştı.Ne yapacaklardı ne olacaktı.Ağzı da bağlı olduğu için konuşamıyordu.Zaten konuş emri gelmeden konuşamazdı. Daha sonra elindeki Clampleri önce sol sonra sağ gögüs ucuna taktı.Leyla bu ani acının karşısında irkildi. İki clampi birleştiren zincir v şeklinde idi ve birleşen ucu oldukça uzundu. Zinciri Leyla’nın göbeğine ve kasığına doğru sarkıttı . Kasıklarının arasından uzatıp arka taraftan diğer ucunu aldı zincirin.Şimdi Leylanın arkasındaydı. Aniden zinciri çekti sertçe . Leyla, meme uçlarında derin bir acı hissetti nefesi kesilecek gibi oldu. Clamplerin verdiği acıyla öne doğru eğilmek zorunda kaldı . Zincir göğüslerinden başlayarak kasıklarının arasından geçip Sahibesinin elinde son buluyordu..Elinde ucu Leyla’nın saçındaki tokaya taktı sert adımlı Sahibe.Zincirin sıkılığını ayarladı.Leyla istese de doğrulamazdı artık.Zincir öyle bir ayarlanmıştı ki doğrulmaya çalışsa göğüs uçları kopacak gibi olacaktı.Daha sonra yine seslerin uzaklaştığını duydu Leyla ama canı o kadar çok acıyordu ki kendini seslere veremiyordu bile.Sadece bunların bitmesini ve Efendisinin affetmesini diliyordu.Daha sonra yine çelik kutunun sesini duydu ve sesler yine yakınlaşmıştı.Elindeki çok uç deri kamçıyı sallayarak geliyordu Sahibe Aysel.Sonra elindeki kamçıyı yanda su dolu tasa sokup çıkardı bir kere.Arkasından da kendi kendine konuşur gibi “Canı biraz daha fazla yakar ama en azından izi kalmaz”dedi Sahibe Aysel.

Sahibe Aysel kamçıdaki fazla suyu atmak için önce havada birkaç kere salladı arkasından bir şaklama sesi duyuldu . Neyin geleceğini biliyordu artık Leyla.Sertçe indirdi kamçıyı Leylanın kalçalarına. Bel oyuntusunun üzerindeki acı bedenine yayıldı Leyla’nın. Kamçı hala tenine yapışıktı.Leyla kendini zorlayarak kendine gelmeye çalıştı.Aysel kamçıyı kaldırdı ve Leyla bu sefer derin bir nefes aldı tam o sırada bir vınlama sesiyle birlikte kamçı tekrar bedenine indi.Ama ikinci vuruş birinciden çok daha sertti bir anda iyice büküldü Leyla acıya dayanamamıştı.Bükülmesiyle Clamplerin verdiği o sonsuz acıyla bir daha karşılaştı.Ne yaparsa yapsın acıdan kıvranıyordu ve yine eski halini aldı.Leyla tahmin edemediği bir süre kadar daha bu seans’a devam etti Aysel.Leylanın dizlerinin bağı çözülür gibi olduğunda Aysel seansı bitirmişti.Ve yine topuklu ayakkabı sesleri uzaklaşmaya başlamıştı…

Leyla kendini farklı hemde çok farklı hissediyordu ama elinde değildi bu.Ayak seslerinin tekrar gelmelerini beklemekten başka çaresi yoktu…

Günler günleri kovalıyordu ama Leyla hala o depoda duruyordu.Ayaklarından ve boynundan zincirlerle depodaki borulara bağlanmıştı.Her gün Sahibe Aysel’in süprizleriyle karşılaşıyor ve hergün acı dolu yalvarmalarla hatalarından arınmayı bekliyordu Leyla.Fakat bu gün Leyla’yı farklı bir seans bekliyordu…Sert topuklu Sahibe elinde tepsiyle geliyordu.Leyla’nın başı eğik olduğundan sadece yaklaşan ayakları görebiliyordu.Sahibe Aysel yakındaki bir masanın yanında durdu ve elindeki tepsiyi masaya bıraktı…Sonraysa Leyla ya yaklaşarak borudaki zincirleri çıkardı.Yine sert bir şekilde bağladı ayakları da havada duruyordu.Masadaki mumlardan birini aldı önce ve bir anda sağ ayağına döktü.Leyla acı içinde ayağını hareket ettirmek istedi ama o kadar sıkı bağlanmıştı ki bir santim bile hareket ettiremedi.Sahibe Aysel bundan zevk alarak başka bir mumu eline aldı ve yine hızlı bir şekilde sol ayağına döktü mumu…Leyla acıdan kıvranırken Sahibe Aysel zevk alıyordu.İyiydi.Bir yandan da “daha yeni başladık” diye konuşuyordu.Üçüncü mumu sağ göğsüne dökerken dördüncü mum sol göğsünde son buldu.Ve yine aynı şekilde mumları önce ayaklar sonra vücudun diğer bölümlerine dökmeye başladığında Leyla acılar içinde kıvranıyordu.Sahibe Aysel yeterli olduğuna karar verinceye kadar epey uzun zaman geçmişti aradan.Ve Leyla bitkin düşmüştü bu durumdan.Mumlardan sonra neyle karşılaşacağım acaba diye içinden geçirdi.Sahibe Leyla nın yanında yaklaşarak gözlerini ve ağzını bağladıktan sonra ryting sopayı eline alarak kölesinin yanında yaklaştı yine.Leyla korkuysa karışık bekliyordu gelecek olan kardeşi gibi gördüğü acıyı.Sahibe Aysel ilk darbeyi indirdiğinde Leyla acı içinde kavrulmuştu.Büyük bir acı ruhunu ele almıştı Leyla nın…İkinci bir darbeyle irkildi.Her darbe artarak geliyordu ve Leyla nın ruhunu yakıyordu.Darbeler hiç durmadan iniyor sonsuz bir acıyla baş başa bırakıyordu Leyla yı.Sahibe Aysel bundan büyük bir zevk alıyordu.

O sırada Leyla tuhaf bir şey hissetti.Vuruşlar çoook daha fazla sertleşmişti.Ve vuruşları tanışmıştı Leyla.Efendisinin vuruşlarıydı bunlar.Sert ve acımasız…Her darbe ayak tabanındaki o yumuşak dokuya geliyor ve ayaklarını ateş gibi yakıyordu.Ama yine de mutlu hissediyordu kendini Leyla sonsuz bir güvende ve Efendisinin gücü altında…Bu vuruşlar hatırlayamadığı kadar uzun sürdü.

Vuruşlar durduğunda yine topuk seslerinin yaklaştığını duydu..Ve ayaklarına falaka’dan sonra mum sıcaklığı çok daha fazla acıtmıştı canını.Hareket etmeye çalışıyor ama edemiyordu..Mumlar yine önce sağ ayağına sonra sol ayağına döküldü.Leyla ise bu seanstan bitkin düşmüştü artık.

Seans bittiğinde ayak seslerinin de uzaklaştığını duydu Leyla.Ve yine o depoda acılarla birlikte yalnız kalmıştı.

4.Bölüm

Uzun bir aradan sonra gözlerini açtı Leyla...Uzun süredir ayak seslerini de duymamıştı karnı da çok acıkmıştı Çaresizce etrafını dinlemeye koyuldu.Korkuyordu hem de fazlasıyla ama beklemekten başka çaresi yoktu...Saatler saatleri kovalıyordu.Çok derinlerden ayak sesleri duymaya başladı.Sesler yaklaştıkça içindeki heyecan ve korkuda yavaşça artıyordu.Acaba ne zaman son bulacak acılarım diye düşünüyordu sessizce ve çaresizce...Günler olmuştu galiba...Bu yerde zaman kavramını yitirmişti Leyla.Sahibe Aysel ise elindeki kırbacı sallaya sallaya geliyordu.Her sallayışında kırbacın havada çıkardığı vınlama leyla’nın nefesini tıkıyordu...

Sahibe Aysel ise bundan büyük bir keyif alıyordu.İyice yaklaştı ve sırtına tam ortaya şiddetli bir darbe indirdi.Bir anda tıkandı Leyla.Ağlamak istedi ama yapamadı...Sesler boğazında takılı kaldı sanki.Vuruşlar gittikçe artıyordu ve acı dolu inlemeler yayılıyordu depo’ya...

Sahibe Aysel bu vuruşlardan sıkılmaya başladığını hissettiğinde içeri doğru gitti.Leyla ise afallamıştı.Bu kadarla bitmeyeceğinden emindi.Ve haklıydı da Sahibe Aysel döndüğünde elinde elektrik veren bir düzenek vardı. Elektrik kablolalarını Leyla’nın ayak tabanlarına göğüslerine ve kalçalarına yapıştırdı ve düzeneği çalıştırdı.Düzenek çalıştığında yapışkanlardan hafif bir elektrik geliyordu.Leyla önce gıdıklanır gibi hissetti kendini ama elektrik akımı arttıkça acısı da artıyor ve nefesi kesiliyordu.Her 5 dakika da bir akım artıyor ve akımla birlikte gelen acıda son derece fazlalaşıyordu.Yarım saat kadar sonra akımlar iyice artmış nefes alışları da düzensizleşmişti.Hatırlayamadığı kadar daha sürdü elektrik akımları.Sonra durdu.Sahibe Aysel elektrik akımının en son seviyeye gelmesinden saatler sonra durdu ve kabloları çıkarttı.Leyla’nın hali kalmamıştı. Nefes alış verişleri düzelmeye başladığında ayağa kalkmasını emretti Sahibe Aysel ve duvar’ın dibinde durmasını ve ellerini havaya kaldırmasını istedi.Leyla ellerini havaya kaldırınca ellerini birbirinden iyice uzakta olarak ayarlanmış zincirlere bağladı.Ve zincirleri yukarı doğru kaldırmaya başladı.Leyla ayak uçlarına basmaya başlayınca durdurdu düzeneği... Leyla halsiz bir şekilde bekliyordu.Sahibe Aysel ise içeride musluğa takılı duran bir hortumla girdi odaya...Leyla korku dolu gözlerle beklemeye başladı...

DEVAM EDECEK