Herkese merhaba,
Fikirlerinizi, daha doğrusu tecrübelerinizi, paylaşmak istediğim bir konu var. Umarım herhangi bir yalnış anlaşılmaya neden olmadan aktarabilirim hislerimi...
BDSM ile tanışmam henüz çok yeni, hala araştırıyor, kendimi tanımaya hissettiklerimi anlamlandırmaya calışıyorum. Kendimle çelişiyorum çoğu zaman, bazı meraklarım ( ki henüz onlar gercekten zevklerim mi olacak emin değilim) ile ilgili utanma duygusuna kapılıyor, kendimi suçluyorum. Gercek bir güç karşısında diz çökme isteği örneğin, bir yanım bunu düşlerken, diğer yanım bu duyguma karşı çıkıyor. Coğunlukla kendimle savaşıyorum. Bir insanın gölgesi altında olmayı nasıl hayal eder, nasıl dusunursun? İnsan bendeninde acı ister mi? ve bunlar gibi onlarca soru...
Bu soruları sormam ve yanıtlarını aramam ne kadar doğal bilmiyorum. Bildiğim şey bu çelişkilerin beni gerçeklikten uzaklaştırdığı...
Sizlerden öğrenmek istediğim şey şu; Sosyal kimliklerimizde hepimiz iş güç sahibi insanlarız, burada konuştuğumuz, paylaştığımız hisleriniz ile ilgili çelişki yaşadığınız, bunun olmaması gereken, hissedilmesinin bile tuhaf olduğunu düşündüğünüz anlar oluyor mu?
Umarım katılımın ve fikirlerin çokca paylaşıldığı bir başlık olur:)
Sevgiler...
Doğru kişiye itaat en büyük özgürlüktür.
Merhaba Naz,
Böyle bir başlık açtığın için ben teşekkkür ederim .herkezin yeni ilgilenelerin böyle cekingeleri çıkmazları veya nasıl yorumlayacakları vardır.
Evet, Öncelikle Hepimiz veya bazımız iş güç sahibi insanlarız ama herşeyden önce Bir Bireyiz. Düşünüyoruz , yaşıyoruz, tartıyoruz , doğru yu yanlışı ayırt ediyoruz. Burda kendimizin ne olduğunu görüyoruz. Ne tarafa daha yatkın , ne Tarafa daha uzak olduğumu hissediyoruz.Bazen gitmemiz gereken zamanda da ayrılıyoruz. Ama yaşadığın anlar her zaman bizlerinde yaşadığı zmanında duygular çıkmazlar.
Bunları sorman sunu gösteriyor ki kendi kimliğin artık sana yetmiyor. Kendini tanımaya başlıyorsun. Bu yolda devam et. Fikirlerini paylaşırken bile kendinle savaşma , kendi isteklerin olduğunu gör. Seni daha neyin ne kadar mutlu ediceğini düşün.
Seytanla beni ayiran tek fark,O hiç bir insani sevmez, Bense insan olmayi taklit edenleri....
"Pain is life, the sharper, the more evidence of life." - Charles Lamb
"The eye of the master will do more work than both his hands." - Benjamin Franklin
"You know what charm is: a way of getting the answer yes without having asked a clear question." - Albert Camus, "The Fall"
Tavşan dağda
Tüfek evde
Tava delik
İş yağda
Benim İstediğim Başka Bir Şey
sevgili naz;
şahsi düşüncem şu. bir bdsm ilişkisinin -ki bence hertürlü kadın erkek ilişkisi de dahil- ardından bir sorgulamadan geçirir insan beyni kendi kendini. O anın sıcaklığından kurtulup değerlendirme yapmaya başladıktan sonra insan beyni yaptığının kendisine verdiği zevk veya katlanılamazlık derecesine göre pişmanlık veya yeniden arzulama hissine kapılabilir.
Sanırım bu yaşanılan ilişkinin düzeyine bağlı.
Ama genel anlamda soruyorsan "neden bir insan acı çekmekten hoşlanır" veya "acı vermekten hoşlanır" diye, bunun açıklamasını psikologların ve freud cuların açıklaması gerekir.
forumda iyi eğlenceler. 
İnsanın Sevgisi Ne Kadar Büyükse Vereceği Ceza da O Kadar Büyük Olur...
